EVE DÖNÜŞ – GNOM TİYATRO
- Yağmur Çakan
- 8 Ara 2017
- 2 dakikada okunur
Nerde okuduğumu şimdi hatırlamıyorum, belki de bir filmde duymuştum: “Yirmi beş yaşında herkes biraz dağılır.” diye bir cümle. Kendimi toplamaktan yorulduğum bir dönemde karşıma çıktı bu oyun. Anladım ki 'Bırak dağınık kalsın' diyenler olarak aslında hiç de azınlık değilmişiz!
Gnom tiyatro çok taze bir ekip; Eve Dönüş ilk oyunları. Mart 2017'de prömiyer yapmışlar. Ekibin kurucusu ve oyunun yönetmeni Barış Gönenen; oyun metni ekip çalışması olarak yazılmış. 'Kendi yarattığı metinlerden prodüksiyon üreten, çağdaş ve yenilikçi tiyatro' olarak tanıtıyorlar kendilerini. Çıkış noktaları çok anlamlı; ülkemiz tiyatrosu olarak yerli metinlere daha çok fırsat tanımalıyız. Yolunuz açık ve uzun olsun diyorum.
Eve Dönüş bir büyüme ve büyüyememe hikayesi. Bir kadının çocukluk, gençlik ve olgunluk çağını farklı oyunculardan aynı anda izliyoruz. Oyunun ekseninde iki temel çatışma var: ebeveyn-çocuk ve kadın-erkek. Zaten hayatımıza yön veren-hayatımızı yoldan çıkaran- yegane başlıklar bunlar değil midir? Anne babalarımız sanırım hiçbir zaman onlardan bağımsız bireyler olduğumuzu kabul edemiyorlar. Onlardan miras travmalarımızın gölgesinde yeşermeye çalışıyoruz. Ve iki cinsin, eril ve dişil enerjinin bitmek bilmeyen kavgası-atışması... Zeynep'in hayatında her daim bir erkek oluyor; bu erkek, bazen sığınağı bazen en büyük çıkmazı oluyor.
Oyun prömiyerini Mart ayında yapmış; üstünden epey zaman geçmiş olmasına rağmen ben hala demlenemediğini düşünüyorum. Oyuncular arasındaki enerjileri yeterince samimi bulmadım; sanırım biraz daha birbirlerine alışmaları lazım. Dekor aşırı sade ama aşırı da simgeseldi; yerinde bir tercih olmuş. Oyuna dair bazı detaylar daha çok parlatılabilirdi. 'Ceviz Ağacı' şarkısı mesela etkileyici bir finaldi; ama bu oyun içinde daha çok tekrarlanabilirdi. Işık oyunları olarak kullanılan el fenerleri sadece çocuk Zeynep için anlamlıydı; diğerlerinin de kayboldukları anlarda bu detay ön plana çıkabilirdi.
Oyunculuklar konusunda hissettiğim ilk şey çok aceleci davrandıkları oldu. Sanki duygu, oyuncu-lardan hep bir adım öndeydi. Bir türlü yakalayamadılar ya da durup, onun kendilerini bulmasına izin vermediler. Samimi bir şey vardı ortada evet ama gerçeğe daha yakın olabilirdi. Reji konusun-da; tekrarlayan bir sahne trafiği vardı. Oyuncular kendi 'çizgilerinden' çok fazla dışarı çıkmadı. Işık ve gölge geçişlerini başarılı buldum. Kostüm konusuunda düşünülmüş bir şey var mıydı emin olamadım; rolün gereklerine hizmet eden fakat karakterleri birbirine bağlayan detaylar içermeyen kostümlerdi.
Gnom çok yeni bir ekip ve Eve Dönüş çok taze bir oyun; izleyin ama biraz daha demlenmesini bekleyin derim. Yolunuz açık olsun.
08.12.2017
Comments