MÜJGAN VE BEN

Ayrılırken ezberledim kirpiklerini Her birinin güneşin dikenlerinde Nasıl boy verdiğini Islak kahve çekirdeklerinin kokusundan Daha esmerdi kimi Kimi boynumdaki zincirlerden Daha gümüşi

* Kalbim cehennem mağarasında esir Kapısında üç başlı köpek Ancak batıdan doğarsa Ölecek, güneş Ancak ruhumdaki kaktüsler Hanımeli kokarsa Tersine dönecek Insan ne kadar da çok seviyor İmkansızı? Hep kendine teğet kılıyor Gerçek mutlulukları? Oysa tek bir an yetiyor Yaşadığını anlamaya. Tüm bağrışların içinde Ufacık bir sessizlik Ufkun pembeliğinde İncecik bir kesik Kan'ata kan'ata Atıyor kalbim Islık çalıyor Geçmiş aşklarıma. Kirpiklerinde kurumuş sabahlar var Kirpiklerinde yetim kalmış Ellerim var Kirpiklerinde Sonunu hiç duyamadığım O Mahur Beste var. Ağlıyorum, Özlüyor musun? * 07.01.2018

#şiir #heykel #füreyakoral #fureyaproject #yagmurrii #edebiyat #sanat #hisset